dab-i muaseret, insana, toplum icerisinde saygin bir birey olarak yasayabilmek icin lazim olan nezaket kurallarini ögreten, insani iliskilerde uyulacak ölcülü ve nazik davranislarin seklini ortaya koyan, kisiyi toplum icerisinde erdemli ve saygiya layik kilan söz, is ve davranis bicimlerini kapsayan önemli bir disiplindir.Ahlak olmadan insanlarin yönetimi icin kanunlarin yetersizligi nasil bir gercekse; güzel ahlakin bir nev hayata uygulanis sekli olan adab-i muaseret olmadan da ahlakin bir görüs olmaktan öteye gecmeyecegi öyle bir gercektir. Bu demektir ki, bireysel ve sosyal hayatta adab-i muaseret olmadan ahlakin, ahlak olmadan da kanunlarin fert icin dünya ve ahiret mutlulugunu temin edebilecegini söylemek pek mümkün degildir.
