Söyleyecek cok seyi vardi, ama Ahsen susuyordu. Selim onun suskunlugunu, suclulugundan degil, caresizliginden oldugunu; gözlerinde görmeyecek kadar, tüm benligini ihanet ve öfke kaplamisti. Susmakta bir cevapti. Hatta verebilecegi tek cevapti. Selim bu suskunlukta cok sey sakli oldugunu anladiginda, is isten gecmis olacakti.

Ask Selim, Okay ve Ahsene AH edip SEN diye görünmüstü. Yili yila ekleyerek SEN diye ney sesi gibi inleyerek cile doldurmuslardi. Ve bu üc sevdali bilme- dikleri BENi, SEN yapacak ilahi yazgida, AHSEN diye görünmeye baslayan, yeni bir olusumun basindaydilar.