Sadece oyundan ciktim. Artik bir bedene ihtiyacim yok.
Bir arkadas grubu Baraka Otelde bulusur ve gecmisin defterini actiklari masada hem onlar hem de okur icin bitmek bilmeyen bir hesaplasma baslar. Sonrasi ambulanslar, öte dünyadan gelen kisa mesajlar, arafta
sikisanlar... Aslinda neredelerdir, gercekten o masada oturuyorlar midir, yoksa tüm bunlar onlari uzaktan izliyor gibi görünse de gecmisin ve gelecegin hakimi anlaticinin zihninde mi olup bitmektedir Ezgi Ayvali,
ikinci romani Kutlamada, yalnizca oyunsu bir metin insa etmekle kalmiyor, ayni zamanda roman kisilerinden her birine sirayla tuttugu sahne isigiyla, oyunu metnin kendisi haline getirerek kurmacanin romanini yaziyor.

Artik ne yapip etseler ölemeyeceklerdi ve bu, bir fikir olarak bile pek cok seyi de beraberinde götürüyordu. Artik korkmuyorlardi ve beklentileri de kalmamisti. Mutlu falan da olmayacaklardi cünkü mutsuzluk veren her sey tamamen ve sonsuza kadar ortadan kalkmisti. Artik ölmeyeceklerdi ama yasamayacaklardi da. Bir bekleme salonunda oturup hicbir sey beklememek gibi, basi sonu olmayan bir rüyanin icine hapsolmuslardi. O kadar uzun baktilar ki sonunda gözleri karanliga alisti.