Bedrettin Simsekten sadece Yahuda Incili ile kiyaslanabilecek essiz bir edebiyat arkeolojisi örnegi Dünyanin en eski hikayesine farkli, ironik bir bakis Gnostiklerin metaforlarla bezeli stilize üslubunu yeniden yaratan, imge zenginligini ekonomik bir dille sunan, sadece derin anlamlari olmakla kalmayan, ayni zamanda eglenceli de olabilen ve seytanin gizli yasamini bize hicivli bir üslupla anlatan bir roman. Adem ve Havvanin hikayesi bugüne dek degisik yazarlarca sayisiz kez anlatildi. Hepsi kutsal kitaplarda söylenenlerin bir tekrari gibiydi. Ama bu kez roller degisiyor, hep suclanan ama kendisini savunmasina hic izin verilmeyen seytan bu eserle isin aslini kendi gözünden bize anlatiyor, Tanriya karsi cikarak Hayir, bu öyle olmadi, böyle oldu deme cesaretini gösteriyor. Böylece Tanrinin neden yasak koydugu, bu yasagin neden cignendigi ilk kez acikca ortaya cikarken, kutsal kitaplarin, peygamberlerin yanitsiz biraktigi sorulari seytan bize kendisi yanitliyor.
