Ortacag Avrupasina ilim, sanat ve medeniyeti ögreten Endülüslü Müslümanlar, ne yazik ki aralarindaki kardesligi unuttular. Islamin acikca yasakladigi kavim asabiyeti yüzünden devamli birbirleriyle kavga ettiler. Endülüste isyanlar ve darbeler asirlar boyunca firsat kollayan düsmana davetiye cikardi.Son Beni Ahmer Sultani Ebu Abdullah, sehri Katolik krallara teslim edip Girnatadan ayrilirken, Büsserata giden yol üzerindeki son dönemecte Gözyasi Tepesinden geriye dönüp Elhamraya bakarak aglamaya baslamisti. Bunu gören annesi Ayse Sultan ise ona Erkekler gibi savunamadigin ülken icin simdi kadinlar gibi agla demisti.Bu eser, Müslümanlarin sekiz asir süren medeniyetlerinin taht kavgalari yüzünden sona erisinin hazin hikayesini dile getirmekte bu arada asker ve siyasi zafiyete ragmen, Endülüste ortaya konan sanat ve mimarideki mükemmel eserleri de tanitmaktadir. Elbette bu mimari eserlerin en önemlisi Endülüsün son kalesi Elhamradir. Bu muhtesem kale-sarayin nakislari arasinda belki binlerce defa tekrar edilen bir ibare, yegane galip olanin sadece Allah oldugunu bütün dünyaya haykirmaktadir Vela Galibe Illallah