Her adimda cehenneme biraz daha yaklastigimi hissediyordum. Istemeden ari kovanina comak sokmustum. Gördüklerim ve yasadiklarim bu olayin pesini birakmam icin birer isaretti. Komiser Ahmet gecen her dakika biraz daha hakli cikiyordu. Bedenim korkuya karsi bagisiklik kazanmisti ve ölümden yana endisem yoktu.Etrafimda yogunlasan korkular beni bu yoldan alikoyamazdi. Kendimi yarim saat sonra ancak toparlayabildim. Ilk olarak calisma masasinin cekmecesine yöneldim cekmeceden kücük bir ajanda ve posete sarilmis bir zarf cikti. Zarfi ve ajandayi masaya koydum. Masanin ikinci cekmecesi bostu. Son cekmece ise tamamen acik duruyordu. Polisler olay gecesi acaba neden bu zarf ve ajandayi götürmemislerdi
