Evet, durmak bir ölüm cesididir. Yani bir seylerin degismeyi durdurdugu huzurlu hayat cürümedir. Ama yok olmamak icin cirpinmak, aci ile güclenmek, ciglik atmak ve hatta can cekismek, yasamaktir. Yasamak icin geldik, cürümek icin degil. Koca koca demirleri denizlerin altinda, üstünde, bulutlarin icinde yürüten biziz. Bir ufacik noktaciga bin kitabi sigdiriyor bir yanimiz. Bir yanimiz kütüphaneleri yakiyor, hamile kadinlarin karnini desiyor. Vahsiyiz Doga tarihinin hic görmedigi kadar hem de. Hamam böcekleri gibi ürüyor, cekirge gibi tüketiyoruz. Domuzlar gibi yasiyor ve birbirimizi cekistiriyoruz. Bombos cogumuzun kafatasi ve cogumuzunki de camurla dolu. Bir de isin garibi, kendimizi en üstün filan saniyoruz dogada. En cok bu lafa parmak isiriyor doga. Buraya geldigimizden beri kac canlinin soyunu tükettik belli degil. Yoluna giden gergedani boynuzu icin öldürdük, fili disi icin, kürkü icin foku ve zevk icin kusu Biz neyiz Dünyanin sonu Bazen anlam aci verir, bazen de aciya anlam yüklenir ama her ikisi de cürütür.
