Falih Rifki Atayin sürükleyici, zengin muhtevali, zit görünüm ve olaylara dayanarak tezlerini savunan bir üslubu vardir.
Prof. Dr. Ilber ORTAYLI

Ilk yazim 1910da cikti. 1914e kadar Servet-i Fünun kaliplarinda taklit nesir döktüm. Top oynar gibi kelime oynadim. Bir sevdigim öldügü zaman, nasil yazacagimi düsünürdüm. Bütün hirsim, ismimi gazete sayfalarina gecirebilmekten ibaretti. Kitabima bu cikartmalardan hicbirini almadim. Kafam 1914te uyandi. Bir iki sene yazimi fikirlestirmeye ugrastim. Ancak 1918e dogru kendimi bulabildim. O zaman da bozgun ve inkiraz geldi catti.

Imparatorluk bir kerpic, bir cardak, bir cadir gibi cöktü. Ihtirasli, fakat sasalamis, vurulmus bir genc böyle bir kaos icinde aci ve usanctan baska ne ses cikarabilir

Kitabin basinda bu yazilari bulacaksiniz.

Mütarekenin ilk yilinda, ben de, sihirden, tilsimdan baska bir sey beklemiyordum. Aksamdaki ilk yazilarim, Bab-i li Caddesinin ahlak ve ruh cirkefi icinde birtakim sizlanislardir.

Kitabin ortalarina dogru bunlari okuyacaksiniz.

Anadoludan Mustafa Kemalin sesi geldigi zaman, o zaman, kalbim dogrulup kalkti. Kuru dala yeniden özsu yürüdü tomurcuk kurusu üzerinde kirmizi gül acti.

Aksamin ücüncü sayfasinin bas sütununu siper gibi kazip icine yerlestim. Hainlik, tehlike, istirap, korku, orada gögüs gögüse bir kavganin bütün acilarini tattim; yalniz bir aci nedir bilmem Ümitsizlik duymadim. Günün fikralari onlardir.

Sonra ne geliyor Zafer ve sevinc... 1917de ihtiyardim; 1922de ilk genclige kavustum.
Ve genc ölmeye, yirmi bes yasimi ölüm dakikasina kadar dinc, gürbüz ve temiz götürmeye yemin ettim.
Kitabin son yazilarinda iste bu ant vardir.