Yillar önce basladigim ve bir türlü birakamadigim meslegimin bir hatirasidir bu notlar. Her notta, sevgili ögrencilerimin tertemiz yüzleri parildamaktadir. Istedim ki, onlarla satirlarda ve sayfalarda konusayim. Onlari sayfalarda da dinleyeyim, hep sorsunlar ve ben hep söyleyeyim. Cünkü onlar dinlemek ve anlamak istiyorlar. Onlarin yetismelerine katkida bir adimcik olabilirse bu kitap, benim gönlüm yine sevinclerle kanatlanacak. Ilk ögrencimden son ögrencime kadar, hepinize hasretle ve en icten sevgilerimle...



Bizi, sevgiyle sevgisinden yaratmis olan Yüce Allah, sevgiyi emretti. Kini, kani ve düsmanligi yasakladi. Canli, cansiz bütün varlik dünyasi, ayni yaraticinin eseri olarak birbirini sevgiyle bütünledi, tamamladi, destekledi.

Böylece evrende bir müthis uyum, ahenk ve düzen meydana geldi.

Sevgisizlesmis insan, habire bu düzeni bozuyor. Günübirlik bencillikleri ugruna, dünyayi yasanmaz bir hale getiriyor.

Sürekli veren cömert topraktan, daima isil isil nese dagitan günesten, canimiza can katan tertemiz sulardan ibret almadan... Olumsuzlugu, cimriligi, cikarciligi kiskirtiyor birileri...

Bütün bu aksiliklere dur diyebilecek bir ses olmaliyiz. Bir miknatis gibi insan kardeslerimizi iyiye, dogruya, güzele cekmeliyiz.



Ögretmenin Not Defteri bunu yapmak istiyor.