Yaklasik altmis yil önce Yusuf Ziya Ortacin Portreler kitabini okurken hayatimizda yer alan insanlarin tanimlanmasina iliskin edebi maharetin hayranligini yasamistim. Yillar sonra cok genc ama ustaliga dogru hizla varmayi meslek edinmis genc bir yazarin yasamindaki insanlari tanimlayan edebi calismasini okudum ve cok etkilendim.
Genc yazarimiz Dicle Keskinoglu, yasaminda yer alan ve iz birakan aile büyüklerini, akrabalarini, arkadaslarini, cevresindeki yakinlarini, dostlarini ve sanatcilari anlatirken hatira edebiyatinin fevkalade degerli bir örnegini yaratmis. Anlatilanlarin hepsi, gercek hayatin kahramanlari olarak canliliklarini hemen sergiliyorlar. Taze Baslangic romanini okurken hayranlik davet eden bir teshis ve tarif isabetini fark ediyorsunuz. Edebi anlamda tam kararinda ifade bütünlügü dedigimiz mahareti icten ice takdir ediyor ve mutlu oluyorsunuz...

Yilmaz Karakoyunlu