Komün hayata alisamayacak kadar cekingen ve bir o kadar tutsakti... Büyük yalnizliklari icinde bir siyah gül büyüttü... Inci renginde düslerle bezedi topragini, nemini... Cay tanelerine bulanmis azot kokusu ile filiz verdi bir Karagül... Cemberinde ask yaziliydi... Renksizdi yapraklari... Bitmek üzere baslanmis her ask bir tortu birakir... Birikir siyahi kalpte... Sonra bir kara bulut olur... Kursuni yagmurlar bosalir zamansizlar diyarina... Ben, sen ve o yok olur... Biz yoklugu tadar... Ve sonra sorar insan hic olmus muyduk Hic tatmis miydik aski Yoksa garip bir sancisi miydi dogmamis sevgilerin Ya da bir ask sanrisi miydi tüm bu kirikliklar
