Gününü yasarken bir yavru karacadir Mogol. Toy ve sölen günlerinde genc bir taydir. Ne zaman ki savas gelip catar, vahsi bir dogan olur Mogol. Yagilarin üzerine bir yasin gibi atilir. Gün gelir yasli bir kurt benzeri pusuda gizlenir. Geceleri baykus gibidir, uyumaz Mogol degiskendir cünkü bozkirin ürünüdür. Onun yasami bozkira denk olmalidir.
Avcidir Mogol. Bu korkusuz avci, sürülerinin ardindan göcer. Kolayca kurulup sökülen yurtlari ile diledigi yerde konaklar. Onlar karanlik gecelerin kurdudurlar. Gündüzün aydinliginda kara karga gibi alicidirlar. Savasta, durmazlar, yagi karsisinda cehreleri hic degismez, korkusuzdurlar. Asla hanlarina ikiyüzlülük etmezler...
Tanri, Mogolu savasci yaratmistir. Öyle bir savasci ki... Mogol, bozkirin efendisidir. Ancak düsler tutar gücünü. Düslere siginir ve bekler. Eger ruhu doymazsa kavga edecek, savasacak birilerini arar.
Bu birileri en yakininda da olsa fark etmez.